Metoda M. CH. Knillów

Metoda opracowana przez CH. Knilla może być kluczem do każdego dziecka, bez względu na jego możliwości i stan psychofizyczny.Jej zastosowanie możliwe jest zarówno w trakcie terapii indywidualnej, jak i przy nawiązywaniu kontaktu z dzieckiem, rozbudzaniu sprawczości pozytywnej oraz kształtowaniu orientacji w schemacie ciała i rozwijaniu poczucia tożsamości.

Dodatkowym plusem tej metody jest uzyskany przez wprowadzenie określonej muzyki, efekt orientacji w czasie oraz przewidywania kolejnych czynności. Jej istota polega na prowadzeniu wyraźnie ustrukturalizowanych sesji.

Programy aktywności noszą tytuły: „Świadomość ciała”, „Kontakt i Komunikacja” . Są to programy aktywności przeznaczone do indywidualnej pracy z dzieckiem, wzbogacone kasetami ze specjalnie skomponowaną muzyką, która towarzyszy wszystkim czynnością.

Podstawowym założeniem programu Ch. Knilla, jest oparcie działań stymulujących rozwój dziecka, na zmyśle dotyku. Doświadczenie kontaktu fizycznego, jest podstawą rozwoju związków z innymi ludźmi i komunikacji między nimi. Program zawiera wskazówki służące jak najlepszemu zaplanowaniu i przygotowaniu sesji kontaktu ( poprzez określenie potrzeb partnera, podział odpowiedzialności za sesje kontaktu, dostosowanie tych spotkań do codziennych rytuałów planu dnia, przygotowanie niezbędnego wyposażenia do prowadzenia zajęć).

Metoda Knilla to próba wykorzystania osiągnięć psychologii rozwojowej do pracy z tymi wszystkimi, którzy niezależnie od wieku i przyczyny zaburzeń nie nawiązują kontaktu z najbliższym otoczeniem. Tkwią w milczącym świecie stereotypów, są dalecy, ale nadal wrażliwi na nasze komunikaty, podatni na zranienie i odrzucenie. Bronią swoich granic, ale czekają na pomoc.

Dzieci sprawne inaczej powinny możliwie często uczestniczyć w zajęciach usprawniających, które rozwiną u nich świadomość własnego ciała, przestrzeni, jaka je otacza oraz, że w tej przestrzeni przebywają inni ludzie, z którymi mogą nawiązać kontakt. Służy temu metoda Christophera Knilla „Świadomość Ciała”, „Kontakt i Komunikacja”.

Z różnych powodów niektórzy ludzie mają trudności w doświadczaniu, nabywaniu i organizowaniu podstawowych informacji o sobie. Ich interakcja ze środowiskiem staje się ograniczona i w rezultacie mogą oni wykształcić zaburzony obraz swojego ciała.

Może im zabraknąć kontroli nad ruchami i mogą napotykać na poważne problemy w komunikacji. To wszystko bywa przyczyną ogólnego braku bezpieczeństwa i zaburzeń emocjonalnych, które z kolei hamują możliwości normalnego rozwoju.

Aby temu zapobiec należy dostarczać dziecku jak najwięcej informacji na temat swojego ciała i jego powiązania z otoczeniem. Pomogą w tym programy Christophera Knilla, których celem jest pomoc w uzyskaniu wiedzy dotyczącej:

• ciała jako całości,
• poszczególnych części ciała i ich powiązań z innymi częściami,
• faktu, że różne części ciała mogą być używane w różny sposób.

Ponadto proponowane przez Christophera Knilla programy stanowią ramy, dzięki którym rozwija się kontakt społeczny, ruch i zabawa są sposobem na wywołanie i ustrukturalizowanie uwagi dziecka.

PROGRAMY KNILLÓW MOGĄ BYĆ STOSOWANE JAKO METODA:

1. Przywracająca doznania zmysłowe trenowane w życiu płodowym, służące poznaniu własnego ciała i umożliwiające kontakt z otoczeniem.
2. Pobudzająca dzieci głębiej upośledzone umysłowo do aktywności i współdziałania.
3. Aktywizująca dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
4. Diagnostyczna i usprawniająca w terapii dzieci nieharmonijnie rozwijających się, z trudnościami w nauce.
5. Porządkująca zachowanie dzieci niedostosowanych społecznie.

Aktywności zawarte w każdym programie następują kolejno po sobie. Mogą być wykorzystane do pracy z dziećmi fizycznie upośledzonymi, niesłyszącymi i/lub niewidomymi, oraz z dziećmi, z którymi trudno jest nawiązać kontakt (z cechami autystycznymi lub psychotycznymi).

Programy Aktywności składają się z sześciu części o wzrastającej trudności:

• Program wprowadzajacy (8 minut) – przeznaczony dla dzieci, które są hiperaktywne, bardzo małe lub mają niedostateczną koncentrację uwagi, aby uczestniczyć w programie pierwszym lub drugim. Stosowany do pracy z dziećmi autystycznymi lub psychotycznymi.
• Program I (15 minut), Program II (15 minut) – używane tu są różne części ciała w różny sposób: leżenie, głaskanie, zginanie, zaciskanie, obracanie, klaskanie, przewracanie.
• Program III (20 minut) – wymaga znacznie większej świadomości społecznej dziecka, koordynacji ruchowej.
• Program IV (20 minut) – przeznaczony jest do pracy w grupie, wymaga większej świadomości ruchowej, koncentracji i samoświadomości społecznej.
• Program SPH (25 minut) – przeznaczony do pracy z dziećmi niesprawnymi fizycznie, lub takimi, które potrzebują więcej czasu na wykonanie danej czynności.