Metoda Ośrodków Pracy

Metoda ośrodków pracy poprzez nauczanie całościowe łączy działania dydaktyczne i rewalidacyjne a treści nauczania czerpie ze środowiska społeczno – przyrodniczego ucznia.

Treści programowe obejmują następujące działy:

• pory roku i związane z nimi przemiany w przyrodzie,
• szkoła, klasa, otoczenie szkoły, droga do szkoły,
• dom dziecka, życie w rodzinie, mieszkanie,
• rodzinna miejscowość,
• tematyka okolicznościowa związana ze świętami i aktualnymi wydarzeniami.

W oparciu o powyższe zagadnienia program pracy jest tak konstruowany, aby treści w nim zawarte były stopniowo rozwijane i uzupełniane na kolejnych etapach edukacyjnych.

Metoda ośrodków pracy charakteryzuje się specjalną konstrukcją systemu lekcyjnego. Lekcje jednego dnia stanowią tzw. dzienny ośrodek pracy. Dzienne ośrodki pracy składają się na ośrodki tygodniowe, a te z kolei na okresowe.

Ośrodek dzienny podzielony jest na poszczególne etapy:

• zajęcia wstępne, podczas których jest sprawdzana lista obecności, ustalana data, dokonywana obserwacja zmian przyrody i analiza stanu pogody,
• praca poznawcza, której celem jest dokonywanie wszystkich możliwych rodzajów obserwacji (bezpośredniej, pośredniej, dowolnej, kierowanej) związanych z danym tematem. W czasie obserwacji uczeń powinien: dotykać, wąchać, smakować, manipulować w celu lepszego kojarzenia i zapamiętania danego materiału,
• ekspresja – ten etap może się realizować poprzez czynności samoobsługowe, aktywność plastyczno – techniczną, ruchową, muzyczną i werbalną,
• zajęcia końcowe, gdzie następuje podsumowanie całodziennej pracy, sprawdzanie zrozumienia zdobytych wiadomości.

W metodzie ośrodków pracy nie ma sztywnego podziału na przedmioty nauczania. Realizacja treści języka polskiego, matematyki, plastyki, techniki, muzyki, wychowania fizycznego pozostaje w ścisłym związku z poznaniem środowiska społeczno – przyrodniczego. Wszystkie treści programowe są dostosowane do indywidualnych możliwości uczniów.